- BRONTAEUS
- BRONTAEUSIuppiter dictus a Βροντῆ, quod est tonitru, unde Latine Tonans quoque vocatur. Quibusdam etiam Bacclius sie videtur dictus, ob turbas, quas fulminum instar ebrietas commovet. Blondus Flavins Romae triumph. l. 1. Bacchus et Liber pater et Brontinus quoquo dictus est. Hinc quia Baccho cum Proserpina communis ara, communiaque cum Hecate sacra, quae Sabzia dicta legimus, in vetere marmore Hecate Deo Brontonti coniungitur: Iovi. Sancto. Brontonti. Ecataeque. Aur. Poplius. Et sicut alia habet inscription: Deo. Soli. Invicto. Mithrae. Fl. Septimius. Zozimus. V. P. Sacerdos. Dei. Brontontis. Et. Aecate. hoc speleum. constituit. Vide Thom. Dempster. in Rosini Antiquit. l. 2. paralipom. ad c. 11.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.